Het is bijzonder druk met nieuwe ontwikkelingen op het gebied van leren in de afgelopen weken. Natuurlijk waren daar de SURF Onderwijsdagen, waar ik al eerder over schreef. Maar er was veel meer dat mijn aandacht trok in de afgelopen dagen.
Ik wil hier graag de aandacht vestigen op een interessant artikel van Stephen Downes over de toekomst van online leren en de oratie van Peter Sloep over hoe we levenlang leren vorm moeten gaan geven. Er zit wel een relatie tussen beide stukken.
Enkele dagen geleden verscheen van Stephen Downes een interessant artikel waarin hij tien jaar terug kijkt, maar ook vooruit kijkt naar de Future of Online Learning. Downes benoemt op een heldere manier een aantal actuele thema’s en neemt daar ook duidelijke standpunten over in. Zoals de onmogelijkheid om sommige websites (bijvoorbeeld YouTube) of services (MSN, Skype) te willen blokkeren binnen de muren van een school. De techniek zal hier altijd ontoereikend zijn. De oplossing is om de gebruiker zelf te laten kiezen wat wel ‘acceptabel’ is, met behulp van zijn netwerk wellicht, in plaats van bovenaf te bepalen wat er niet gezien mag worden.
Downes sluit zijn betoog of met de voorspelling dat onderwijsinstellingen zoals ze er nu uit zien en functioneren, hun langste tijd wel gehad hebben: “Over the last ten years, this model has been seen in many quarters to be obsolete. We have seen the emergence of a new model, where education is practiced in the community as a whole, by individuals studying personal curricula at their own pace, guided and assisted by community facilitators, online instructors and experts around the world.”
En dat brengt mij bij ander interessant leesvoer, dat over vergelijkbare thematiek gaat. Dit betreft de oratie van Peter Sloep (uitgesproken op 14 november 2008), getiteld Netwerken voor lerende professionals; hoe leren in netwerken kan bijdragen aan een leven lang leren. Sloep betoogt dat voor leven lang leren de traditionele onderwijsinstellingen niet goed geoutilleerd zijn. Sloep poneert de volgende stellingen:
- levenslang leren zal nooit tot volle wasdom komen als we post-initieel onderwijs blijven modelleren naar het initieel onderwijs zoals we dat nu geven op scholen, opleidingscentra en universiteiten, en
- initieel leren en post-initieel leren moeten naadloos in elkaar over gaan.
Levenslang leren zal veel beter gedijen in zogenaamde leernetwerken. Wat dat dan zijn, en welke technologie (social software!) daar goed bij past, kun je lezen in de tekst van de oratie.